Η κήλη οσφυικής μοίρας είναι με απλά λόγια όταν ο δίσκος στην μέση μας (το μαξιλάρι ανάμεσα στα σώματα των σπονδύλων) μετακινείται και μπαίνει μέσα στον χώρο που ταξιδεύουν τα νεύρα, προκαλώντας πίεση σε αυτά.

Η είσοδός του δίσκου σε έναν χώρο μέσα στον οποίο δεν ανήκει πυροδοτεί μια αντίδραση από τον οργανισμό μας στην περιοχή η οποία καλείται φλεγμονή.

Η φλεγμονή δυστυχώς χειροτερεύει την κατάσταση μειώνοντας περαιτέρω τον χώρο που διαθέτουν τα νεύρα μας για να ταξιδεύουν και να καταλήγουν στους μύες μας ώστε να μεταφέρουν της πολύτιμες εντολές και πληροφορίες τους.

Πολλές φορές αυτή η διαδικασία δημιουργεί προβλήματα στην κίνηση αλλά και στην αίσθηση των άκρων προκαλόντας συχνά πόνο και πιό σπάνια μυική αδυναμία. Το χαρακτηριστικό σύμπτωμα είναι η ισχιαλγία (πόνος στο πόδι, που ξεκινά από την μέση).

Οι στόχοι της θεραπείας είναι είτε ο περιορισμός της φλεγμονής είτε η χειρουργική αφαίρεση της κήλης.

Η παρακάτω παρουσίαση εξηγεί αναλυτικά την παραπάνω κατάσταση:

Οι επιλογές θεραπείας μιας κήλης είναι πολλές και σε πολύ ειδικές περιπτώσεις μια. Είναι συχνό φαινόμενο δυστυχώς οι ασθενείς να ενημερώνονται για την ύπαρξη μιας και μοναδικής λύσης με μαζική και τυφλή επιλογή. Το παραπάνω φαινόμενο μειώνει δραματικά την αποτελεσματικότητα των παρεμβάσεων.

Παρακάτω παραθέτουμε τις επιλογές των ασθενών με απλη ισχιαλγία και δίπλα το αποτέλεσμα (ποσοστό των ασθενών που ακολουθόντας την εκάστοτε στρατηγική έχουν μετά από την πάροδο 6 μηνών πάνω από 50% βελτίωση των συμπτωμάτων τους)

• • Παρακολούθηση (Να μην γίνει απολύτως τίποτα) – 50-70%

• • Ενδυνάμωση ραχιαίων και κοιλιακών – 70-90%

• • Φάρμακα – 60-70%

• • Επισκληρίδιες εγχύσεις (ενέσεις) κορτιζόνης- 70-80%

• • Χειρουργείο – 60-90%

Όπως είναι εμφανές στην παραπάνω λίστα καμία από τις επιλογές δεν υπερτερεί σαφώς ένατι στις υπόλοιπες. Οι κλασικές περιπτώσεις για τις οποίες ισχύουν τα παραπάνω ποσοστά αφορούν πόνο και μούδιασμα στα πόδια τα οποία είναι και τα βασικά σύμπτωματα από τα οποία θέλουν να απαλλαγούν οι ασθενείς. Η τυπική κλινική κατάσταση περιλαμβάνει ασθενείς χωρίς ιδαίτερη αδυναμία στα πόδια τους, και με πόνο ο οποίος είναι διαχειρίσιμος με φάρμακευτική αγωγή. Είναι σημαντικό να προσθέσουμε ότι τα παραπάνω ποσοστά ισχύουν για πρόσφατης έναρξης συμπτωματολογία. Σε καταστάσεις που τα συμπτώματα έχουν διάρκεια άνω του έτους συνήθως η παρακολούθηση έχει πολύ χαμηλή αποτελεσματικότητα πολύ χαμηλότερη απο 10%, ενώ οι υπόλοιπες επιλογές έχουν αυξημένη αποτελεσματικότητα.

Λόγω της παρόμοιας αποτελεσματικότητας μεταξύ των μεθόδων είναι λογικό σε μια περίπτωση πρόσφατης έναρξης συμπτωμάτων να γίνει μια σταδιακή χρησιμοποίηση των θεραπευτικών μας όπλων. Ξεκινάμε από συντηριτική αγωγή ενδυνάμωση κλπ, μετά περνάμε στα φαρμακα, μετά στις ενέσεις, και τέλος αν τίποτα από τα παραπάνω δεν δουλέψει προχωράμε στο χειρουργείο. Αυτή η φιλοσοφία αυξάνει την συνολική αποτελεσματικότητα και λειτουργεί προς όφελος των ασθενών. Σε περίπτωση που έχουμε μια βαρύτερη κατάσταση μπορούμε ενδεχομένως να προσπεράσουμε κάποια από τα αρχικά βήματα αλλά σπανίως πάμε κατευθείαν στο χειρουργείο, εκτός από συγκεκριμένες περιπτώσεις.

Τα παραπάνω αλλάζουν επομένως όταν ένας ασθενής αποκλίνει από τον μέσο όρο. Κλασσική εξαίρεση αποτελεί το σύμπτωμα της έντονης ή/και προοδευτικής μυικής αδυναμίας. Όταν το νεύρο τραυματιστεί σε βαθμό που δημιουργείται μυική αδυναμία η βλάβη είναι εξαιρετικά προχωρημένη. Τέτοιες περιπτώσεις απαιτούν θεραπευτική λύση με μεγάλη ταχύτητα δράσης για να καταφέρουμε να διατηρήσουμε την μυική δύναμη του άκρου. Καθυστέρηση της θεραπείας μπορεί να οδηγήσει σε μόνιμη μυική αδυναμία για τον ασθενή. Για τον λόγο αυτό συνήθως σε ασθενείς με αδυναμία επιλέγουμε το χειρουργείο καθότι έχει ταχεία αποτελεσματικότητα σε σχέση με τις άλλες επιλογές.